سفالينه
مهٔ 2004  
ژوئن 2004  
ژوئیهٔ 2004  
اوت 2004  
سپتامبر 2004  
نوامبر 2004  
دسامبر 2004  
ژانویهٔ 2005  
فوریهٔ 2005  
مارس 2005  
آوریل 2005  
مهٔ 2005  
ژوئن 2005  
ژوئیهٔ 2005  
اوت 2005  
سپتامبر 2005  
نوامبر 2005  
دسامبر 2005  
ژانویهٔ 2006  
فوریهٔ 2006  
مارس 2006  
آوریل 2006  
مهٔ 2006  
ژوئن 2006  
ژوئیهٔ 2006  
اوت 2006  
سپتامبر 2006  
اکتبر 2006  
نوامبر 2006  
دسامبر 2006  
ژانویهٔ 2007  
فوریهٔ 2007  
مارس 2007  
آوریل 2007  
مهٔ 2007  
ژوئن 2007  
ژوئیهٔ 2007  
اوت 2007  
سپتامبر 2007  
اکتبر 2007  
نوامبر 2007  
دسامبر 2007  
ژانویهٔ 2008  
فوریهٔ 2008  
مارس 2008  
آوریل 2008  
مهٔ 2008  
ژوئن 2008  
ژوئیهٔ 2008  
اوت 2008  
سپتامبر 2008  
اکتبر 2008  
نوامبر 2008  
ژانویهٔ 2009  
فوریهٔ 2009  
مهٔ 2009  
ژوئن 2009  
سپتامبر 2009  
اکتبر 2009  
نوامبر 2009  
ژانویهٔ 2010  
فوریهٔ 2010  
مارس 2010  
آوریل 2010  
مهٔ 2010  
ژوئن 2010  
سپتامبر 2010  
ژانویهٔ 2011  
آوریل 2011  
دسامبر 2011  
     پنجشنبه، خرداد ۰۷، ۱۳۸۳  

و اما وبلاگ

راستی ما ايرونيها ملت نخراشيده ای هستيم که دريغ از يه ذره هارمونی که تو وجودمون پيدا بشه. وای به وقتی که بزنيم تو کار برنامه نويسی و وبلاگ نويسی که اونوقت هيکل زمخت روحمون هزاربار افتضاح تر خودشو نشون می ده.

می گی نه؟
پس وبلاگ اين پسربچه بامزه ايرونی رو ببين (زرتی هم نگو اين يه غول بيابونيه که خودشو بچه جازده، اينطور باشه که از نظر عقلی طرف نوزاده و تازه موضوع جالب تر هم هست)
بعدم برو ببين ستاره طلايی واسه اش چه کامنتی گذاشته.

شما که اينقدر باهوشين برنامه کامنت گذاری می نويسين اقلا يه شرط سنی، يه نسبتی تناسبی رعايت کنين. چون اينجور فله ای کار کردن فقط ضدتبليغ می شه و سوژه واسه مسخره کردن.

البته همينه ديگه سيستم ايرونی هرچی باشه قناسه و بی تناسب. می بينی يارو نوشته الآن که دارم اين پست رو می نويسم پای چوبه دار ايستادم و می خوام خودمو بکشم و منو در ملاءعام شلاق زدن و ننه امو سنگسار کردن و خواهرمو امارات حراج کردن و من بدبختم و خداحافظ. بعد می بينی هزارتا کامنت داره، می گی ای والله مردم باهاش چقدر همدردن، بعد می خونی يکی نوشته سلام دوست عزيز به وبلاگ من سر بزن. اون يکی نوشته وای تو چه قشنگ می نويسی بازم می يام اينجا لطفا اگه بهم لينک می دی خبرم کن. يکی ديگه نوشته دوست عزيز اگه می خوای ازطريق اينترنت درآمد داشته باشی بيا وبلاگ من. يه کامنت ديگه داره، آخرين اخبار پرسپوليس (يا استقلال) قرمزته (يا آبيته). کامنت ديگه اش مال رفيقشه که نوشته واقعا از جريان عروسی بابات که تو اين پست تعريفشو کردی لذت بردم. خلاصه فقط يکی راجع به پست نوشته که اونم همه اش يه کلمه است : به تخمم!

خب، ما همون ملتی هستيم که پر از حرفيم و البته فقط پر از حرف و شعاريم و اينقدر حوصله نداريم پای درددل هم بشينيم هرکی واسه خودش وبلاگ می زنه دلشو خالی کنه. بعد هم می ريم يه چرندی واسه بقيه می ذاريم که مثلا آره ما حاليمونه حرفهای تو، تا بهانه ای داشته باشيم واسه تبليغ چرنديات خودمون تو وبلاگ يکی ديگه. يه عده هم که اين وسط جوگير شدن می خوان برنامه و تبليغات و پروژه راه بندازن اونا که ديگه از همه علاف ترن.

خلاصه منو که می بينين خيلی باکلاس و باحالم، يه ايرونی اصيلم که به جز خودم به همه بدوبيراه می گم و کارهای همه رو تخطئه می کنم دو قورت و نيمم هم باقيه. اما خداوکيلی وبلاگ خيلی زيبايی دارين و کارتون درسته، قربون هفت جد و آبادتون به من سربزنين اين شب جمعه...

posted @ ۵:۳۹ بعدازظهر