«استيون بيكو» (Steven Biko) رهبر جنبش آگاهى بخش سياهان آفريقاى جنوبى در چنين روزى در ۱۲ سپتامبر ۱۹۷۷ براثر جراحت هاى شديدى كه به سبب شكنجه هاى بسيار در سرش به وجود آمده بود بر روى سنگفرش سرد و نمناك سلول انفرادى اش در زندانى در پرتوريا جان داد. شش روز قبل از اين واقعه يعنى ۶ سپتامبر، در خلال بازجويى در بندر اليزابت ضربه بسيار شديدى به جمجمه او وارد شد در حالى كه انتظار مى رفت با توجه به شدت جراحت از او مراقبت هاى پزشكى به عمل آيد، در مقابل او را به مدت ۲۴ ساعت با غل و زنجير از پنجره سلولش آويزان كردند و روز يازدهم سپتامبر او را مضروب و كوفته در حالى كه كاملاً برهنه و در بند زنجير بود كف اتومبيل پليس انداختند و پس از طى ۷۴۰ مايل به زندان مركزى پرتوريا رساندند. «استيون بيكو» فرداى آن روز جان سپرد. مقامات بلندپايه دولت آفريقاى جنوبى علت مرگ او را، ۷ روز اعتصاب غذا و حتى ممانعت از آشاميدن آب اعلام كردند...ادامه مطلب

يه دور تو دنيا و تاريخش بزنی مات می مونی اينهمه نفرت و کينه از کجا اومده آخه؟

پی نوشت: ليدر تور برامون گفت که در سال فلان مملکت ما از انگليس مستقل شد. يه دفه همه با هم پرسيديم چطورررررررررری؟؟؟؟؟ بيچاره مات مونده بود چرا اينقدر به روش خلاص شدن از شر انگليس علاقه نشون می ديم.

posted @ ۲:۰۶ بعدازظهر