سفالينه
مهٔ 2004  
ژوئن 2004  
ژوئیهٔ 2004  
اوت 2004  
سپتامبر 2004  
نوامبر 2004  
دسامبر 2004  
ژانویهٔ 2005  
فوریهٔ 2005  
مارس 2005  
آوریل 2005  
مهٔ 2005  
ژوئن 2005  
ژوئیهٔ 2005  
اوت 2005  
سپتامبر 2005  
نوامبر 2005  
دسامبر 2005  
ژانویهٔ 2006  
فوریهٔ 2006  
مارس 2006  
آوریل 2006  
مهٔ 2006  
ژوئن 2006  
ژوئیهٔ 2006  
اوت 2006  
سپتامبر 2006  
اکتبر 2006  
نوامبر 2006  
دسامبر 2006  
ژانویهٔ 2007  
فوریهٔ 2007  
مارس 2007  
آوریل 2007  
مهٔ 2007  
ژوئن 2007  
ژوئیهٔ 2007  
اوت 2007  
سپتامبر 2007  
اکتبر 2007  
نوامبر 2007  
دسامبر 2007  
ژانویهٔ 2008  
فوریهٔ 2008  
مارس 2008  
آوریل 2008  
مهٔ 2008  
ژوئن 2008  
ژوئیهٔ 2008  
اوت 2008  
سپتامبر 2008  
اکتبر 2008  
نوامبر 2008  
ژانویهٔ 2009  
فوریهٔ 2009  
مهٔ 2009  
ژوئن 2009  
سپتامبر 2009  
اکتبر 2009  
نوامبر 2009  
ژانویهٔ 2010  
فوریهٔ 2010  
مارس 2010  
آوریل 2010  
مهٔ 2010  
ژوئن 2010  
سپتامبر 2010  
ژانویهٔ 2011  
آوریل 2011  
دسامبر 2011  
     پنجشنبه، آبان ۲۵، ۱۳۸۵  

بی بی سی : "مجلس ملی پاکستان به اصلاح قوانين کشور در باب تجاوز به زنان و روابط نامشروع رأی داده است. تا کنون دادگاه های شرعی به دعاوی مربوط به تجاوز رسيدگی می کردند. زنان برای اثبات تجاوز به چهار شاهد مرد نیاز داشتند، در صورتی که به زنا متهم نبودند.اينک با تائيد مجلس عليا و تائيد رئيس جمهور کشور، دادگاه های مدنی حق دارند به موارد تجاوز رسيدگی کنند.
بنا به گزارش کميسيون مستقل حقوق بشر پاکستان، در اين کشور هر دو ساعت يک تجاوز و هر هشت ساعت يک تجاوز جمعی صورت می گيرد.اما خبرنگاران موارد تجاوز را بالاتر می دانند، زيرا بسياری از زنان از علنی کردن آن خودداری می ورزند.
احزاب اسلامی پاکستان قانون تازه را مغاير با اصول شريعت اسلام خوانده اند و از آن انتقاد کرده اند که بی بندوباری و شهوت پرستی را در کشور رواج خواهد داد. آنها تهديد کرده اند که در کشور عليه قانون تازه به اعتراضی سراسری دست می زنند. "


هه هه هه... اینو که خوندم کنجکاو شدم بدونم قوانین ایران در این رابطه چیه. نتیجه سرچم تو گوگل، این مقاله خانم مهرانگیز کار بود:

"به موجب قانون مجازات اسلامی، مجازات تجاوز جنسی مرگ است. ماده‌ی 82 قانون مجازات اسلامی مقرر می‌دارد «زنای به عنف و اکراه موجب قتل زانی اکراه‌کننده است.» با این حال زنان ایرانی در مواردی که مورد تجاوز قرار می‌گیرند، به لحاظ مشکلات اجرایی به‌ندرت می‌توانند در دادگاه‌های اسلامی ایران حقانیت خود را ثابت کنند.
هرگاه زنی به دادگاه مراجعه کند و مدعی بشود مردی به او تجاوز کرده است، باید دلایل خود را ارائه دهد. از جمله این دلایل و معتبرترین آن طبق قوانین ایران شهود عینی است. چنان‌چه شاکی یعنی زنی که مورد تجاوز قرار گرفته نتواند شهود خود را معرفی کند، بعید است بتواند حقانیت خود را به ثبوت برساند.
از طرف دیگر چنان‌چه زن نتواند بر پایه‌ی گزارش دقیق پزشکی قانونی ادعای خود را ثابت کند، در جای متهم به زنا می‌نشیند. یعنی جای شاکی و متهم عوض می‌شود. زیرا بعد از عجز زن از اثبات تجاوز، دادگاه در تمام موارد مشابه به این نتیجه می‌رسد که زن و مرد به میل و رغبت با یک‌دیگر هم‌بستر شده‌اند. زن در این وضعیت خاص که قرار می‌گیرد محکوم به ارتکاب جرم زنا می‌شود. مرد متجاوز هم به ارتکاب زنا محکوم می‌شود. دادگاه‌ها هنگامی که زن شاکی نتواند شهود معرفی کند، حتا برای نظریه‌ی کارشناسی (پزشک قانونی) هم اعتبار لازم را به رسمیت نمی‌شناسند."


آمار تجاوز تو ایرانو پیدا نکردم، شرمنده.

خب که چی؟... هیچی، برام جالب بود این موضوع. اگه برات جالب نیست، بزن تو ذوقم که بروبابا تو هم با این پستهای بی مزه ات، چه خیالی!

posted @ ۶:۳۵ قبل‌ازظهر