یه لقمه نون

سنگک سیصدتومانی - گرانی و تورم یا ترفندی برای انتخابات

ها ها ها! مملکتی که شکمی اداره بشه، بهتر از این نمی شه. قابل توجه اونایی که هنوز فرق دولت رو با ارباب فئودال پونصد سال پیش نمی دونن و خیال می کنن ملت رعیت و حقوق بگیر دولته، نه دولت کارمند مزدبگیر ملت! اونایی که می رن رای می دن نه به نیت این که کسی از پول نفت برای رسیدن به اقتصاد مستقل از نفت استفاده کنه، واسه این که یکی بیاد نفت بفروشه و بخوره، ته مونده شم سرماه واسه اینا بندازه! توجیه این جماعت شکمی هم اینه که ای بابا همه شون دارن می خورن، خب بلکه این یکی بده ما هم بخوریم! و هیشکی نمی گه باباجان نفت مال شماست نذارین بخورن! حالا بفرمایین. نفت که سهله، دم انتخابات نون هم مفتی نمی شه!
ای جماعت شکم و زیرشکم - که تو این 28 ساله جفتشو از دست دادین!- بیاین قیاقه عاقل اندر سفیه بگیرین و بگین اینا همه اش توطئه است تا نذارن دولت مهرورز کار کنه! همین توجیه هم واسه دولت تریپ گفتگوی تمدنها داشتین، دولتی که روشنفکر طرفدارش امروز به سبک چاله میدونیا هوار می کشه زیپ دهنتونو بکشین و خفه خون بگیرین تا طرفدارای ما بیان تو شورای شهر و دموکراسی برقرار کنیم!

ای جماعت که ذکرتون شد! به قول همشهریهای ما بخورین از کاسه جلوتون! فقط یادتون باشه با این آرزوها و توجیه هاتون، کله همه ما رو کردین تو کاسه!

posted @ ۳:۲۱ قبل‌ازظهر