دمت گرم خدایی. نمی دونم خصلت گلریزون بازی ایرانیه یا چی، ولی خداوکیلی اگه رئیس این خیمه شب بازی می شدی که فقط اسم جمهوری رو یدک می کشه اینقدر ارادتمندت نمی شدم که الآن هستم. اونم من که همه بچگیم با ناله و نفرین مامانم پشت سر تو گذشته. مثل سیاستمدارهای مدرن رفتار می کنی. بیانیه می دی، ائتلاف می کنی، می ری دنبال مردم، مصاحبه می کنی، نه تند می ری نه کند می ری نه می زنی به صحرای کربلا نه لمپن بازی درمی یاری. خوشحالم محض رضای خدا بالاخره یکی تو اون مملکت فهمید که ایران یک کشور هفتادمیلیونی تو ناف دهکده جهانی قرن بیست و یکمه نه یه قبیله چندصدنفری وسط بیابونهای هزاروچهارصد سال پیش. من سه بار واسه انتخاب رئیس این جمهوری اولیگارشیک رای دادم. حالا بگین روی حماقت و اشتباهم دارم پافشاری می کنم ولی بینی بین الله خودم از رایم پشیمون نیستم و هنوزم معتقدم تصمیم درستی گرفتم. این بار آخری البته به ایشون رای ندادم به اوشون رای دادم که حلالش الحق. ما پنج نفر با یه ماشین رفتیم بهش رای دادیم بعد اعلام کردن این بابا از کل نیوزیلند پنج تا رای آورده. ما که سند اون پنج تا رای شمرده رو به نام خودمون زدیم!
خلاصه که به نظر من درد و بلاتون بخوره تو سر هرکی که توجیه گر و مزدور جنایت و دروغه و همچنین هرکی که از راه دور بیانیه لنگش کن صادر می کنه و عین لاشخور کمین نشسته از خون و استخون مردم یه چیزی بهش بماسه.